به نام آرامش بخش جان ها

از: مدرسه ی الزهرا (س)

به :مدرسه ی فجر

موضوع:گزارش آموزشی آبان ماه 1390

فعالیت های آموزشی مدرسه ی الزهرا(س)در آبان ماه 1390 به طور مختصر در ذیل آمده است :

1)حضور  در مراسم صبحگاهی به صورت همه روزه رأس ساعت 7:40

2)حضور در مدرسه 10 دقیقه قبل از مراسم صبحگاه و تهیه مقدمات مراسم .

3)رسیدگی به حضور و غیاب و تأخیرات دانش آموزان به صورت همه روزه  و ثبت در دفتر امور انضباطی.

4)صحبت با اولیای دانش آموزانی که مورد اخلاقی ،درسی یا انضباطی دارند و ارائه راه حل به آنان .

5)تذکر و یادآوری نکاتی از موارد انضباطی به دانش آموزان در مراسم صبحگاه :

·         حضور به موقع در مدرسه و خروج بعد از اتمام ساعت اداری .

·         رعایت موارد اخلاقی و انضباطی .

·         همراه نداشتن وسایل زینتی و آرایشی در مدرسه .

·         حضور در کلاس قبل از معلم و عدم ورود به کلاس بعد از معلم .

·         داشتن ظاهری ساده و آراسته و پوشش و حجاب اسلامی .

6)ثبت نام اینترنتی تعدادی از دانش آموزان.

7)برگزاری انتخابات شورای دانش آموزی.

8)برگزاری جلسه انجمن اولیا و مربیان .

9)برگزاری جلسه با اعضای کمیته بهداشت ،نمایندگان کلاس ها و کمیته انتظامات و ثبت گزارش در پوشه فعالیت های آموزشی مدرسه .

10)برگزاری جلسه با اعضای شورای دانش آموزی و ثبت گزارش در پوشه فعالیت های شورای دانش آموزی.

11)تهیه لیست کمبود ها ی کتاب دانش آموزان و تحویل به آقای مرادی جهت رسیدگی و ارسال کتب درسی.

12)تهیه لیست آخرین آمار دانش آموزان رسمی و غیر رسمی و تحویل به آقای مرادی .

13)ثبت تأخیرات و غیبت ها و مرخصی همکاران در دفتر حضور و غیاب و بررسی آن به صورت همه روزه.

14)تدریس درس زیست شناسی 4 ساعت در هفته .

15)تهیه گزارش آموزشی آبان ماه 1390.

16)حضور در ساعات تفریح در حیاط مدرسه و رسیدگی به مشکلات و موارد دانش آموزان .

17)همکاری با مدیر در تمام امور آموزشی مربوط به مدرسه .

18)برقراری نظم و آرامش در تمام مناسبت ها و مراسم های مدرسه (13 آبان روز دانش آموز،عید غدیر ،روز عرفه و...)

19)همکاری با مربی پرورشی مدرسه در قسمت بررسی آثار شرکت کنندگان مسابقات 13 آبان،

روز دانش آموز .

·       بى نظمى ، سبب ركود تحصيلى و باز ماندن از اداى وظايف اجتماعى است.

·       بى نظمى در اعمال انسان ، تاثيرى زيان بار دارد و جريان طبيعى فعاليت انسان را مختل مى سازد. انسان نامنظم ، نمى تواند از توانايى هاى فردى خود بهره برد.

·       بى نظمى ، موجب اتلاف وقت و از دست رفتن عمر آدمى است .

·       تاثير زيان بار در شخصيت افراد ، از عوارض ديگر بى نظمى است .

·        شخص نامنظم از روش خودخواهانه و اعمال نظر شخصى متاثر از هوا و هوس پيروى مى كند و اين ، سبب ضعف و زبونى نفس و سستى اراده اوست.

بنام خدا تاریخ:12/8/88

از: مجتمع آموزشی الزهرا (س)

به: مجتمع آموزشی فجر

موضوع: مراسم 17 ربیع الاول

هنگام فجر روز جمعه هفده ربیع الاول، در مکه معظمه حضرت سید الانبیا» محمد مصطفی (ع) متولد شد که ولادت آن حضرت با سلطنت انوشیروان عادل مقارن بود و 40سال پس از آنکه اصحاب فیل هلاک شدند.نام آن حضرت محمد(ص) و کنیه اش ابوالقاسم است. نام پدر آن حضرت عبدالله، و نام مادر آن حضرت آمنه بنت وهب است.

آن حضرت را بعد از ولادت به آب چشمه های بهشت غسل دادند و به عطرهای فردوس معطر کردند.
در روز ولادت آن حضرت هر بتی که در هر جای عالم بود رو در افتاد و چهارده کنگره از ایوان کسری فرو ریخت. دریاچه ساوه که آن را می پرستیدند خشک و بدل به نمک زار شد. در وادی ساوه که سال ها بود کسی آب در آن ندیده بود آب جاری شد.
آتشکده فارس که هزار سال خاموش نشده بود در شب ولادت آن حضرت خاموش شد. علم کاهنان و سحر ساحران باطل گردید، و طاق کسری از میان به دو نیم شد که تا امروز نمایان است.
روز ولادت حضرت روز شریف و با برکتی است که از قدیم الایام صالحین از آل محمد حرمت آن را نگه داشته اند، و حق این روز را ادا کرده اند و روزه گرفته اند.
کسی که 17 ربیع الاول را روزه بگیرد خداوند متعال ثواب یک سال روزه را به او می دهد. در این روز صدقه دادن و زیارت مشاهد مشرفه و انجام خیرات و مسرور کردن اهل ایمان مستحب است.

همچنین در 17 ربیع الاول سال 83 ه. ولادت با سعادت امام جعفر صادق (ع) در مدینه منوره اتفاق افتاده است. نام مبارک آن حضرت جعفر و کنیه شریفش ابوعبدالله و لقب نورانی حضرت صادق است. پدر بزرگوارش امام محمد باقر (ع) و مادر گرامی آن حضرت جناب ام فروه است، که امام صادق (ع) درباره ایشان می فرمایند: "مادرم از بانوان پرهیزکار و با ایمان و نیکوکار بود.”

به مناسبت سالروز ولادت باسعادت خاتم النبین حضرت محمد مصطفی (ص) و فرزند بزرگوار آن حضرت امام جعفر صادق (ع) مجتمع الزهرا (س) جشن با شکوه را تدارک دیده بودند که شامل برنامه‌های زیر بود:

• مجریان برنامه: خانم ذاکره با هنرو خانم پروین عارف

• قرائت قرآن کریم: منصوره موسوی

• قرائت مناجات با امام زمان(عج): توسط انجمن فرهنگی طلایه داران

• اجرای خوش آمدید توسط انجمن فرهنگی انصارالرضا

• قرائت سرود توسط انجمن های فرهنگی زیر: انجمن فرهنگی نو بهاران (کلاس اول راهنمایی) ، انجمن فرهنگی فاتح (کلاس دوم راهنمایی)، انجمن فرهنگی انصارالرضا (کلاس دوم تجربی)، گروه هم خوانی میلاد (کلاس چهارم و پنجم ابتدایی) ، انجمن فرهنگی پرنیان (کلاس سوم راهنمایی)

• اجرای مسابقه تفریحی توسط زینب محمد علی (کلاس پنجم ابتدایی) و خانم ثریا اوحدی (کلاس اول متوسطه)

• اجرای نمایش (طنزی) توسط انجمن فرهنگی یاسنا (کلاس سوم انسانی)

• برپایی مسابقه نقاشی به طور زنده تحت عنوان «وحدت»

  قابل ذکر است که این مسابقه ی نقاشی دارای دو مرحله بود که مرحله ی اول آن در روز مراسم عید غدیر برگزار شد که 5 نفر آن‌ها برای مرحله ی دوم با داوری دو نفر از همکاران سرکار خانم پناهی و خانم سمیه مرادی انتخاب شدند. و مرحله ی دوم آن روز مراسم هفده ربیع الاول برگزار گردید و سه نفر از آن‌ها توسط داوران محترم برنده اعلام شدند.

• اهدای جوایز به برندگان مسابقه ی نقاشی.

زادگاه

رهبر شهید عبدالعلی مزاری در سال ۱۳۲۶ هجری شمسی در روستای نانوایی چهار کنت از توابع ولایت بلخ چشم به جهان گشود. پدرش حاجی خداداد زراعت پیشه و مالدار بود. خانواده حاجی خداداد اصلا از سرخجوی ورس به ترکستان مهاجرت کرده بودند ـ دورانی که عبدالعلی مزاری به دنیا آمد، خانواده ی او چون بسیاری های دیگر در زمستان به قشلاق و در تابستان به ییلاق می رفتند. عبدالعلی نیز چون دیگر اطفال در دامداری و زراعت به خانواده کمک می کرد. در کنار این دروس ابتدایی را زمستان ها در مدرسه ی نانوایی فرا گرفت. سپس به صورت تمام وقت تعلیمات دینی را در مدرسه چهارکنت و مزار شریف ادامه داد.

تحصیلات ابتدایی

عبدالعلی در نوجوانی، پر شور و دلیر بود. وقتی در مدرسه ی چهارکینت درس می خواند، به انتقاد از بی کفایتی مسولین مدرسه پرداخت و در یک مورد خواستار تقسیم گندم مدرسه میان طلاب فقیر شد. وقتی مسولین به اعتراضات او و طلاب توجه نکردند، عبدالعلی با جمعی از دوستانش قفل انبار مدرسه را شکستند و به دست خود گندم را میان طلاب فقیر توزیع کردند.

رهبر شهید هنوز بیست ساله نشده بود که با چهره های مبارز زمانش آشنا شد. در همین سنین است که با شهید اسماعیل بلخی از نزدیک آشنا می شود و بلخی، عبدالعلی جوان را تشویق به تداوم تحصیل و خدمت عسکری می کند. در سال ۱۳۴۸ هجری شمسی رهبر شهید به خدمت عسکری می رود و دوران عسکری را در کابل، خوست و گردیز سپری می کند. در ضمن خدمت، درسش را نیز نزد یک مولوی سنی مذهب افغان ادامه می دهد.

خدمت سربازی برای مزاری بسیار آموزنده بود. از یکسو به او کمک شد که با محرومیت هزاره های دیگر مناطق افغانستان آشنایی بیشتر پیدا کند و از سوی دیگر محرومیت اقوام غیر هزاره کشور را نیز از نزدیک مشاهده نماید. علاوه بر این، بیش از پیش با ساختار پر از فساد و تبعیض دولت حاکم آشنا گشت.

ادامه تحصیلات در خارج

عبدالعلی با ختم خدمت سربازی مدت کوتاهی در افغانستان می ماند. بعد چون بسیاری های دیگر برای ادامه ی تحصیلاتش به ایران می رود. در سال 1350 هجری شمسی قم را به عنوان محل تحصیلش انتخاب می کند. این سالها در ایران اوج مبارزات ضد شاهنشاهی است. مبارزات ضد سلطنتی مردم ایران و فضای سیاسی و فکری آن روز حوزه علمیه قم، مزاری را بیشتر از گذشته به فعالیت های سیاسی و جریان های انقلابی علاقمند می سازد. نظام فرسوده ی شاهی افغانستان بدتر از شاهنشاهی ایران غرق فساد بود. او افغانستان و محرومیت ها را دیده بود. با حلقات مبارزان شیعه و هزاره افغانستان ارتباط و دوستی نزدیک داشت. بنابرین مزاری در مدت کوتاهی با رهبران انقلاب ایران آشنا شد. سفری به نجف رفت و با آیت الله خمینی از نزدیک دیدار کرد. بعد از سفر نخستش چندین بار دیگر نیز به نجف رفت و آمد نمود.

سال های اقامت مزاری در ایران، عراق، سوریه، پاکستان و ترکیه پر از شور و تلاش بود. رهبر شهید در کنار فعالیت های سیاسی و همکاری و همفکری با شخصیت های رده اول انقلاب، در سال 1355 موفق شد تا درس سطوح حوزه را به پایان برساند.

فعالیت های سیاسی

سرانجام فعالیت های گسترده سیاسی «رهبر شهید» باعث بازداشت او توسط سازمان امنیت و اطلاعات کشوری ایران شد و او را چندین ماه در زندان اوین تهران زندانی و شکنجه کرد. تا اینکه در سال 1365 هجری شمسی توسط ساواک از ایران اخراج شد. مزاری به کابل رفت و در کابل با دیگر مبارزان شیعه و هزاره اقدام به تشدید فعالیت های سیاسی و فرهنگی نمود. از جمله کتابخانه ای در شهر مزار شریف ایجاد کرد.

در خزان 1365 هجری شمسی برای بار دوم به ایران سفر کرد. چون در ایران تحت تعقیب و ممنوع الورود بود، مجبور شد که به نام بدل و به صورت مخفیانه وارد ایران شود. برای جلوگیری از بازداشت دوباره توسط «ساواک» جای ثابتی برای اقامت نداشت و مدام در رفت و آمد میان کشورهای عراق، ایران، سوریه، ترکیه و پاکستان بود. در سال 1357 تحولات بزرگی در منطقه روی داد. در ایران انقلاب اسلامی به رهبری آیت الله خمینی به پیروزی رسید و در افغانستان کودتای هفت ثور اتفاق افتاد. به دنبال کودتای هفت ثور و قیام سه حوت 1357 مردم چهارکینت، «رهبر شهید» به زادگاهش بر گشت و در کنار مجاهدین به جنگ مسلحانه با دولت خلق و پرچم و متجاوزان شوروی پرداخت. در همین سال ها با همکاری و هماهنگی جمع کثیری از مبارزان شیعه و هزاره سازمان نصر افغانستان را بنیان گذاشتند.

رهبر شهید در سال 1360 هجری شمسی برای اکمال و تدارکات جبهات دوباره مجبور شد تا به خارج سفر کند. بعد در سال 1365 به افغانستان بازگشت و این بار تلاش نمود تا جبه هات گوناگون و بعضا متخاصم را متحد سازد. در این راستا تقریبا از تمام جبه هات مجاهدین هزاره بازدید کرد. ثمره تلاش او و بسیاری از دیگر فرماندهان و رهبران جبه هات جامعه هزاره در سال 1368 به ثمر نشست. تقریبا تمام احزاب سیاسی هزاره در بامیان با امضای «میثاق وحدت» حزب وحدت اسلامی افغانستان را بنیاد گذاشتند. تشکیل حزب وحدت اسلامی همانگونه که در تاریخ جامعه هزاره برجسته و ماندگار است، «رهبر شهید» را نیز وارد مرحله ای تازه از زندگی سیاسی ـ فکری اش کرد.

در سال 1368 هجری شمسی با تثبیت جایگاه حزب وحدت در داخل، «رهبر شهید» همراه دیگر رهبران جامعه هزاره برای معرفی بیشتر حزب وحدت و مشوره با مردم و مسولین خارج از کشور به پاکستان و بعد به ایران سفر کردند. این سفر تقریبا تا سال 1370 هجری شمسی ادامه یافت. در این مدت، هیأت حزب وحدت با استقبال پر شور و بی سابقه ی مهاجرین خارج از کشور روبرو شد و اکثر مسولین خارج از کشور احزاب جامعه ی هزاره از تشکیل حزب وحدت استقبال و حمایت کردند. در این مقطع تنها شیخ آصف محسنی قندهاری، رهبر حرکت اسلامی افغانستان با تشکیل حزب وحدت به بهانه های مختلف مخالفت نمود و تا پایان حاضر به همکاری نشد.

«رهبر شهید» در سال 1370 تصمیم گرفت که از طریق ولایت فراه به هزاره جات بازگردد. در مسیر راه کاروان «رهبر شهید» در ولایت فراه مورد حمله دشمن قرار گرفت و برای مدت طولانی از سرنوشت ایشان اطلاعی در دست نبود. در این مدت، شخصی از علمای پشتو زبان و اهل سنت به نام محمد علی فراهی از دوستان دوران عسکری «رهبر شهید» به ایشان پناه می دهد تا زمینه برای رفتن به بامیان فراهم شود.

شورای مرکزی حزب وحدت در سال 1370 هجری شمسی، عبدالعلی مزاری را رسما به عنوان دبیرکل شورای مرکزی حزب وحدت اسلامی انتخاب کرد. این انتخاب در وقتی صورت گرفت که از سرنوشت ایشان در ولایت فراه اطلاع دقیقی در دست نبود.

در اوایل زمستان 1370 هجری شمسی «رهبر شهید» بعد از پشت سرگذاشتن خطرات بسیار از طریق ولایت فراه خود را به بامیان رساند. چندی بعد از این، هیأتی به نمایندگی از نظامیان سه قوم ازبیگ، تاجیک و هزاره در دولت کابل با حزب وحدت اسلامی تماس می گیرند. «رهبر شهید» و حزب وحدت در ضمن حمایت از قیام آنان، هیأتی را به تالقان و پنجشیر می فرستد تا با احمد شاه مسعود و دیگر فرماندهان جمعیت اسلامی در این راستا هماهنگی کنند.

سرانجام به دنبال هماهنگی و همکاری حزب وحدت، شورای نظار و نیروهای ازبک و ترکمن قیام بر ضد دولت نجیب از صفحات شمال آغاز شد و در مدت کوتاهی دولت در سرتاسر افغانستان سقوط کرد و کابل نیز به دست نیروهای مخالف دولت افتاد. «رهبر شهید» به دنبال سقوط دولت از طریق مزار شریف وارد کابل می شود و در غرب کابل مستقر می گردد.

استقرار مزاری در کابل، سر آغاز مقاومت پر افتخاری است که در تاریخ جامعه ی هزاره و افغانستان تعبیر به «مقاومت غرب کابل» می شود. پیروزی مجاهدین، سقوط دولت نجیب و به قدرت رسیدن دولت ربانی محصول همکاری و هماهنگی سه جریان حزب وحدت، شورای نظار و نیروهای جامعه ازبک و ترکمن بود. اما شورای نظار بعد از جابجایی در کابل بر خلاف تصور همه در صدد حذف متحدین دیروزین خود ـ حزب وحدت اسلامی و جنبش ملی اسلامی برآمد. هزاره ها و ازبک ها و ترکمن ها با جان نثاری و قبول خطرات بسیار زمینه را برای به قدرت رسیدن دولت ربانی فراهم کردند و شورای نظار با تکیه به این دو نیرو جایگاه خویش را در کابل در برابر حزب اسلامی و دیگر رقیبانش تحکیم بخشید. اما با این وجود، انحصار طلبی و تمامیت خواهی شورای نظار به حدی اوج گرفته بود که از درک این واقعیت بسیط عاجز بودند و نمی توانستند درک کنند که بدون نیروهای که آنان را به قدرت رسانیده بودند، توان اداره کشور را ندارند. در نتیجه، مزاری بر خلاف تصورات پیشینش در غرب کابل رهبری مقاومت بر ضد دولتی را بر عهده گرفت که در پیروزی آن خود نقش محوری و تعیین کننده داشت. مقاومت حزب وحدت بر ضد تهاجمات دولت ربانی تقریبا سه سال به درازا کشید. در این مدت، تشکیل شورای هماهنگی متشکل از حزب وحدت، جنبش ملی اسلامی، حزب اسلامی و جبهه نجات از ابتکارات «رهبر شهید» بود. حزب وحدت در برابر تهاجمات سنگین دولت ربانی که عموما از هوا و زمین صورت می گرفت یکی از بی نظیرترین مقاومت های تاریخ کشور را در برابر دولت های مزدور و خودکامه به یادگار گذاشت.

دولت ربانی علاوه بر تحمیل جنگ های خونین و تصفیه قومی در بعضی محله های غرب کابل، تلاش نمود تا حزب وحدت را از درون متلاشی کند. با هزینه بسیار عناصری را در درون حزب وحدت پرورش داد که منجر به جنگ 23 سنبله 1373 شد. 23 سنبله با تمام سختی ها و تلخی هایی که برای مقاومت غرب کابل داشت در فرجام عملیات ناموفق برای دولت ربانی بود.

شهادت بابه مزاری

در اواخر سال 1373 جنبش نوظهور طالبان تا نزدیکی های کابل پیشروی کردند. ظهور طالبان تمام معادلات قدرت در افغانستان و مخصوصا در کابل و اطراف آن را دگرگون نمود. «رهبر شهید» در آغاز با فرستادن بخشی از زبده ترین نیروهای خویش به ولایت غزنی به مقاومت در برابر پیشروی طالبان پرداخت. نیروهای اعزامی حزب وحدت در آغاز موفق شدند مواضع طالبان را در اطراف شهر غزنی متصرف شوند. اما به دنبال عدم همکاری نیروهای محلی آنان نتوانستند جبهه ای موثر بر ضد طالبان در غرنی فعال سازند.

با شکست طرح فعال ساختن جبهه در ولایت غزنی، «رهبر شهید» مذاکرات با طالبان را که از چندی پیش آغاز شده بود جدی تر دنبال نمود. در عین زمان در تلاش بود تا به توافقاتی با دولت ربانی نیز دست یابد. با کنار رفتن حزب اسلامی و مستقر شدن طالبان در چهار آسیاب غرب کابل در محاصره کامل قرار گرفت. «رهبر شهید» تلاش بسیار نمود تا با یکی از دو طرف به توافق برسد. تلاش ها در راستای توافق با دولت و پیشنهاد دفاع مشترک بی نتیجه بود. در آخرین روزهای مقاومت غرب کابل، نیروهای دولتی حملات بسیار شدیدی را از مناطق مختلف بالای غرب کابل از زمین و هوا آغاز کردند. در این جنگ ها بر خلاف گذشته از یکسو حزب وحدت در محاصره و تمام راه های اکمالاتش را از دست داده بود و از سوی دیگر در برابر حملات دولت تنها دفاع می کرد. حزب اسلامی کاملا از خطوط اول عقب نشینی کرده بود و نیروهای جنبش نیز کارآیی سابق خود را نداشتند.

سرانجام با وجود تلاش های مداوم سیاسی و مقاومت بی نظیر نظامی، حزب وحدت اسلامی در غرب کابل شکست خورد و «رهبر شهید» در ۲۲ حوت 1373 در چهارآسیاب به دست طالبان به شهادت رسید. شهادت مزاری جامعه هزاره را تکان داد. طالبان تلاش نمود تا از پذیرش مسولیت شهادت «رهبر شهید» شانه خالی کند و شهادت او را بیشتر یک سانحه هوایی وانمود سازد.

آری، عاقبت مزاری در ۲۲ حوت 1373 شهید شد. مقاومت غرب کابل شکست خورد. هزاره ها در پایان یک صد سالگی مقاومت خویش بزرگ ترین رهبر تاریخ معاصرشان را از دست دادند. اما مزاری از غزنه تا بامیان، از بامیان تا بلخ، از میان دره ها و کوه های سر به فلک کشیده هزارستان با تن پاره پاره، با چهره ای سرخ، زمستان سفید مردمش را خونین تن کرد تا عدالتخواهی را به دروازه هر خانه قومش ببرد و در زمستان انسانیت و عدالت و در عصر طالبان ستم و دولتمردان جنایت، عدالتخواهی را همیشگی سازد و حقانیت مقاومت برای حق را شهادت دهد. مزاری با خون سرخش عدالت را به گستردگی وطنش به یاد ها داد و در زندگی اش از حق هر شهروند وطنش گفت و با شهادتش درستی این باور خویش را ثبت تاریخ کرد.

سرانجام در آغاز فصل لاله های سرخ ترکستان، در بهار 1374، مزار مزاری اش را به آغوش کشید، عبدالعلی، فرزند پرشور و دلیرش را که برای همیشه بابه مزاری مردم شده است.

روحش شاد، راهش پر رهرو و آرمان های انسانی اش جاودانه باد!

استاد مزاری دبیركل وحدت اسلامی طی یك مصاحبه اختصاصی با خبرنگار صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران به سؤالات وی پیرامون اوضاع سیاسی كشور، شورای اهل حل و عقد، حقوق زنان دورنمای آیندة انقلاب اسلامی، وضع امنیت كابل و مشكلات مردم پاسخ گفت:
استاد مزاری: در قسمتی از این مصاحبه ضمن تأكید بر ضرورت تشكیل به موقع شورای اهل حل و عقد، تشكیل این شورا را یگانه راه خروج از بن بست فعلی وشكل گیری یك حكومت قانونی در افغانستان ذكر كرد.
وی همچنین با اشاره به نقش وجایگاه والای زن در تفكر اسلامی حضور فعال زنان در صدر اسلام را یادآوری كرد و موضع كسانی را كه مخالف حضور زنان در صحنه فعالیتهای اجتماعی، سیاسی می باشند، خلاف اسلام دانست و گفت:
زنان از كلیه حقوق انسانی برخوردار هستند و می توانند در همه عرصه های حیات اجتماعی- سیاسی كشور فعال باشند، انتخاب شوند و انتخاب كنند
استاد مزاری در قسمت دیگری از این مصاحبه اوضاع فعلی را نگران كنند توصیف كرده اظهار امیدواری نمود با شكل گیری یك تركیب جدید امنیتی متشكل از كلیه احزاب جهادی وضع امنیت كابل رو به بهبود و آرامش رود.

مصاحبه استاد مزاری با خبرنگار روزنامه سلام
28/7/1371

استاد مزاری دبیركل حزب وحدت اسلامی افغانستان در یك مصاحبه اختصاصی با خبرنگار روزنامه سلام از جمهوری اسلامی ایران اوضاع فعلی كشور را تحلیل و ارزیابی نمودند.
استاد مزاری با تأكید بر اینكه علت تشنج،‌درگیری وبی نظمی اجتماعی طرح هایی است كه از خارج بر ملت ما تحمیل می شود فرمودند:
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی گروه های مستقر در پیشاور اشتباهی را مرتكب شدند كه برای كشور افغانستان فاجعه آفرید وهنوز كه هنوز است اوضاع به ثبات مبدل نگردیده است.
دبیركل حزب وحدت اسلامی با اشاره به اینكه طرحهای گذشته از قبیل شورای مشورتی و حكومت موقت راولپندی و توافق پیشاور جامع نبوده و مورد حمایت قشر عظیمی از مردم و قوماندانان جهادی قرار نگرفت فرمودند:
تنها راه حل و قانع كننده ترین راه این است كه حقوق طبیعی مردم به آنها داده شوئد چرا كه همه ملیتها در پیروزی سهم داشته و فشار 14 سال جهاد را بدوش كشیده اند.
استاد مزاری: فرمودند:‌رعایت حقوق ملیتها فقط در قالب حكومت فدرال عملی است و با این طرح می توان حكومت های متعدد ولایتی را در یك حكومت مركزی جمع كرد و الاّ احتمال تجزیه افغانستان و تداوم جنگهای داخلی قویاّ وجود دارد.
ایشان اضافه فرمودند: حكومت فدرال فعال در كشورهای پیشرفته و آزادیخواه دنیا وجود داشته و موجب جذب و وصل ملیتهای متعدد است.
ما معتقد هستیم تنها راه جلوگیری از تجزیه افغانستان و تأمین وحدت ملی و ارضی این است كه همه ملیتها به حقوقشان برسند. دبیر كل حزب وحدت اسلامی با تأكید بر این نكته كه هیچ افغانی راضی به تجزیه افغانستان نیست فرمودند: اگر ملیتی حقوق خود را طلب نموده وخواستار عدالت باشد بمعنی تجزیه نیست. این حق طبیعی مردم است كه خواستار حقوق خویش و عدالت باشد.
استاد مزاری: دخالت خارجی ها و جاه طلبی رهبران جهادی را ریشه های درگیری موجود بین گروه ها ذكر نموده فرمودند: همكاری دولتهای دوست و برادر در چهارده سال مبارزه مردم ما جای قدردانی و سپاس دارد ولی در امور داخلی ما نباید دخالتی صورت بگیرد دخالت خارجیها موجب دردسر است، اوضاع اسف بار فعلی زایده دو اشتباهی است كه در پاكستان پیش آمده، مردم افغانستان كه چهارده سال مبارزه نموده و روسها را شكست دادند این صلاحیت را دارند كه حكومت دلخواه خویش را تشكیل بدهند ایشان اضافه فرمودند:‌ اگر دخالت خارجیها قطع شود ورهبران جهادی از انحصار بیرون آمده بپذیرند كه این پیروزی مال همه مردم افغانستان است و آنها حق دارند برای سرنوشت آینده خود تصمیم بگیرند- دیگر مشكل وجود نخواهد داشت و حكومت باثبات وطبق خواسته مردم بوجود خواهد آمد. مردم حكومت اسلامی می خواهد. ولی حكومت به نام اسلامی و در واقع انحصاری را نخواهد پذیرفت.
دبیركل حزب وحدی اسلامی فرمودند: اكثر كشورهایی كه در طول جهاد ما را كمك نمودند نه بخاطر دلسوزی به مردم افغانستان بلكه بخاطر شكست روسیه كه رقیب شان بود وسخت از آن وحشت داشتند، به این كار مبادرت می كردند. وی افزود: در دخالتهای كه در افغانستان صورت می گیرد آمریكا پشب پرده است. استاد مزاری از افغانستان به عنوان خط مقدم جبهه بر علیه استكبار در گذشته یاد نموده فرمودند: حالا كه اتحاد شوروی از هم پاشیده باز هم شاهراه تعیین كننده حركت اسلامی كه بتواند مسلمانها را متحد بسازد و اتحاد اسلامی كه در تصور غرب قدرت بعدی را تشكیل می دهد، را شكل دهد افغانستان است وعلاوه كردند: انقلاب افغانستان برای غرب بسیار حایز اهمیت است زیرا دارای دو تا خصیصه است كه انقلابات دیگر آن را فاقد است. اول اینكه عملاً مسلمانان در این انقلاب شریك بوده و نیاز ندارد به جهان صادر شود هم اینك در جهان صادر شده است الجزایر- كشمیر و ...
دیگر اینكه غرب نمی تواند شیعی بودن را به آن نسبت دهد و بدین وسیله مسلمانان را از آن دور سازد چنانچه در رابطه با انقلاب اسلامی ایران عملی كردند.
دبیر كل حزب وحدت اسلامی در جواب این سؤال كه غرب روی چه نیروهایی سرمایه گذاری می نماید تا بتواند روی كار بیاورد فرمودند: غرب در گذشته ها كمكهایی را كه در اختیار بعضی قرار می داد روی این ملاحظه بود كه چه كسی توان مبارزه وسازماندهی جنگ بر علیه روسیه را دارد و در این فكر نبود كه چه كسی در خط شان هست ولی امروز سیاست غرب تفاوت می كند. تلاش می كند از طریق بد نام وبی اعتبار ساختن مجاهدین نزد جهان و بدبین نمودن مردم به اسلام از طریق تحمیل جنگ، بی امنیتی و تشنّج جلو ایجاد حكومت اسلامی با پایه های وسیع مردمی را بگیرد وفرصت كافی برای رسیدن به نوبت كسانی كه در خط شان هست بوجود آورد. ایشان از بازگشت مهاجرین بازسازی خرابی های جنگ 14 ساله شكوفا ساختن فرهنگ و سازماندهی بهداشت بعنوان اولویت های دوران بازسازی یاد كرده فرمودند:
اگر روی استخراج منابع سرشار طبیعی از قبیل نفت و گاز و ... سرمایه گذاری شود وضعیت اقتصادی خوبی در افغانستان قابل پیش بینی است. و علاوه كردند: منابع افغانستان دست نخورده باقی مانده و روسها علیرغم اینكه می خواستند منابع كشور ما را دست برد بزنند نتوانستند كاری از پیش ببرند- پروژه های و طرحهای آبیاری و ... كه نا تمام مانده اگر فعال گردد به زودترین فرصت شاهد شكوفائی كشور خویش هستیم.
استاد مزاری با تأكید بر اینكه در كشور، نیروی متخصص انسانی بقدر كافی موجود بوده مشكل افغانستان كمبود نیروی انسانی متخصص نیست فرمودند: تنها مشكل در شرایط فعلی مسئله امنیت و مشكل اقتصادی و سرمایه گذاری است. باید حكومتی كه مورد قبول همه مردم باشد بوجود آید تا امنیت تأمین گردیده زمینه سرمایه گداری و جذب كمكهای خارجی ایجاد گردد.
ایشان فرمودند: انتظار ما از مجامع بین المللی بطور كلی این است كه نسبت به بازسازی افغانستان توجه كنند مخصوصاً كشورهای اسلامی كه افغانستان برای آنان اهمین حیاتی دارد و همچنین از نگاه موقعیت اسلامی شان بایست توجه زیادی بخرج دهند. استاد مزاری از جمهوی اسلامی ایران شخصاً نام برده فرمودند:
مخصوصاً جمهوری اسلامی ایران كه در بازسازی پس از پیروزی انقلاب و هشت سال جنگ، تجربه ها اندوخته است این تجربه های برای افغانستان اهمیت حیاتی دارد. انتظار ما این است كه در بازسازی افغانستان فعالاً كمك نماید.
دبیر كل حزب وحدت اسلامی افغانستان در پایان از مسلمانها درخواست نمود تا همانگونه كه طی چهارده سال مبارزه مردم افغانستان را كمك نمودند امروز نیز بعد از پیروزی انقلاب آنها را برای تشكیل یك حكومت اسلامی یاری دهند و آرزو نمودند تا دومین كشور اسلامی تحقق یافته سنگر مطمئنی شود برای مبارزات جهان اسلام.